سچي محبت جو اظهار
سنڌي
“تنهنجي زلف جي بند ڪمندا وڌا،
زندان هزارين مان نه رڳو.”
اردو
تیرے زلفوں نے مجھے قید کیا،
اسیرانِ ہزاروں میں ہی کیا!
نورِ نظر جو جادو
سنڌي
“ڪيئي گهائل تنهنجي گهور سندا،
مخمور غفور سُروُر سندا.”
اردو
پیارے دلبر کر نورِ نظر،
تُو ہے سرورِ عالم جن و بشر۔
ابرو جو اشارو
سنڌي
“ڪيئي ابرو تيغ شهيد ڪيا،
ڪيئي ناز مزيد مُريد ڪيا.”
اردو
تیرے ابرو کے اشارے نے کئی،
ناز و انداز سے مُرید بنائے۔
ماہِ لقا جو حسن
سنڌي
“اي ماهه لقا محبوب مٺا،
تنهنجي ناز ادا تان جان فدا.”
اردو
اے ماہِ لقا، محبوب میرے!
تیرے ناز پہ جان قربان ہوئی۔
قربانيءَ جو جذبو
سنڌي
“دلبر پيارا ڪر نور نظر،
تون ته سرور عالم جن و بشر.”
اردو
دلبر پیارے کر نورِ نظر،
تُو ہے سرورِ عالم جن و بشر۔
گلاب ۽ حجاب جو موازنو
سنڌي
“گُلَن مَن گُلاب سُٺو ٿو لڳي،
هر چهرَي تي حجاب سُٺو ٿو لڳي.”
اردو
گلابوں کی خوشبو بکھرتی ہے،
ہر چہرے پر حجاب سجتا ہے۔
وفا جو درس
سنڌي
“جَفا مَن تَه هر ڪو آ آگتي هِتي،
وَڇا کي اوهانجو اهو انداز سُٺو ٿو لڳي.”
اردو
جفا میں تو ہر کوئی آتا ہے،
مگر وفا کا یہ انداز تمہاری پہچان ہے۔
جدائي جو ڏک
سنڌي
“تُهنجي جدائي مارِي چَڌِيُو آ هَنوَن،
مُهنجي ڏارِيُون چَڌِيُو آ هَنوَن.”
اردو
تیری جدائی نے مجھے ہنوَان بنا دیا،
میرے زخموں نے مجھے بے چین کر دیا۔
زندگي جو الم
سنڌي
“زهر جِنهي جي زندگي، ڏک جِنهي جو ڏِل،
سي ڪيُون سمجھي سِج، جنهن سان گهڻ سورَن سان.”
اردو
زہر بھری زندگی، درد بھرا دل،
کیسے سمجھوں وہ دن، جب سب ساتھ تھے۔
عشق جو فلسفو
سنڌي
“عشق عشق جو، گهوڙا سوار ساڳيو،
راه تونهِنجي مَن اُها رَهِيو آ.”
اردو
عشق کے گھوڑے پر سوار ہو کر،
تمہاری راہوں میں کھو گیا ہوں۔
نوٽ: ڪجهه بيتن جا ترجما اصل سنڌي متن جي روح کي برقرار رکڻ لاءِ تشريحي انداز ۾ ڪيا ويا آهن۔ انهن کي سنڌي ثقافت ۽ صوفي رويت سان ڳنڍيو ويو آهي، جيئن Shah Abdul Latif Bhittai ۽ Shaikh Ayaz جي شاعري ۾ ملندو آهي ۔ مکيه ڄاڻ لاءِ سنڌي ادب جي ڪلاسيڪي ڪتابن جهڙوڪ “شاه جو رسالو” ۽ “بوئي گل نالا دل” کي پڻ ڏسي سگهجي ٿو۔
